Bismarckstraße

Bismarckstraße

Bismarckstraße

Już w XVI wieku Bismarckstraße prowadziła do Stadtbergu. Już wtedy mieszkali tam niemieccy osadnicy. W XIX wieku ulica została dobudowana i prowadziła od Zeughausstraße do Ziegelstraße i liczyła 64 domy do 1945 roku. Przy Bismarckstraße znajdowała się szkoła protestancka, której duży, masywny budynek został zbudowany w 1902 roku. Naprzeciwko szkoły znajdował się „Korytarz Polski” (zbudowany w latach 20-tych XX wieku). Mieścił się tam polski konsulat.

Pod numerem 2 (obecnie biblioteka) mieszkał Gustav Eichstädt, redaktor lokalnej gazety. Była to wówczas piękna willa. Dziś budynek jest przerobiony, zupełnie nie podobny do oryginału. Numery 4 i 5 zajmowali księgarze Paul i Robert Teuffel. Ich ojciec, Louis Teuffel, założył księgarnię w 1852 roku i opublikował pierwsze pocztówki Schneidemühl.

Pod numerem 18 znajdował się kościół protestancki i plebania. Kościół został zbudowany przez architekta Hassfelda z Berlina. Wieża kościoła miała 52 m wysokości, a w jej wnętrzu było miejsce dla 900 osób. W 1945 roku Rosjanie przebywali w kościele przez 36 godzin, oblężeni przez niemieckich żołnierzy. Emerytowany pułkownik armii niemieckiej, Wilfried Dallmann, opowiadał, jak jego ojciec brał udział w ostrzale kościoła i miał nadzieję, że kościół się zawali. Po wojnie został rozebrany. Do dziś pozostała jedynie plebania (obecnie kaplica protestancka).

Izba Handlowa miała swoją siedzibę pod numerem 19. Zachowało się siedem starych domów, które należały do dyrekcji kolei.