Grenzmark Posen-Westpreußen

Marchia Graniczna Poznań – Prusy Zachodnie była jednostką administracyjną utworzoną w latach 20. XX wieku w Niemczech, po zakończeniu I wojny światowej i w wyniku postanowień Traktatu Wersalskiego (1919). Powstała w wyniku utraty przez Niemcy części terytoriów, które zostały przyznane odrodzonej Rzeczypospolitej Polskiej. Marchia miała strategiczne znaczenie, ponieważ znajdowała się w regionie graniczącym z Polską i miała na celu zabezpieczenie interesów Niemiec na tych obszarach.

Powstanie Marchii

Marchia Graniczna Poznań – Prusy Zachodnie (niem. Grenzmark Posen-Westpreußen) została utworzona 20 listopada 1920 roku z terenów, które pozostały w Niemczech po podziale Prowincji Poznańskiej i Prus Zachodnich. Obszar ten był pozostałością po większych terytoriach utraconych na rzecz Polski, która odzyskała suwerenność po 123 latach zaborów. Granice marchii obejmowały części dzisiejszych województw wielkopolskiego, kujawsko-pomorskiego i zachodniopomorskiego. Stolicą administracyjną był Schneidemühl (obecnie Piła).

Znaczenie polityczne i militarne

Marchia była jednym z najbardziej zmilitaryzowanych regionów Niemiec w okresie międzywojennym. Niemcy postrzegały granicę z Polską jako kluczowe miejsce obrony i prowadzili intensywną germanizację tych obszarów. Polityka ta była ukierunkowana na zmniejszenie wpływów polskiej ludności, która nadal zamieszkiwała te tereny, oraz na umocnienie niemieckiej tożsamości kulturowej.

Administracja marchii otrzymała specjalne przywileje finansowe i polityczne, mające wspierać rozwój gospodarczy oraz osadnictwo niemieckie. Niemcy dążyli do przyciągania ludności niemieckiej na te obszary, aby przeciwdziałać odpływowi ludności oraz wpływom polskim. Władze niemieckie organizowały również akcje propagandowe, mające na celu przedstawienie Polski jako zagrożenia dla stabilności regionu.

Ludność i życie codzienne

Marchię zamieszkiwała mieszana ludność, w tym Niemcy, Polacy i Kaszubi. Polacy na tych terenach byli często dyskryminowani, a ich prawa były ograniczane. Władze niemieckie prowadziły politykę nacjonalistyczną, która obejmowała zamykanie polskich szkół, ograniczanie działalności polskich organizacji i kontrolowanie prasy. Polacy jednak nie rezygnowali z walki o swoje prawa, organizując działalność kulturalną i edukacyjną w ramach lokalnych wspólnot.

Zniesienie Marchii

Marchia Graniczna Poznań – Prusy Zachodnie istniała do 1938 roku, kiedy to została zniesiona w wyniku reform administracyjnych przeprowadzonych przez władze III Rzeszy. Jej obszary podzielono między sąsiednie prowincje Pomorza, Brandenburgii i Śląska. Zmiana ta była elementem szerszej polityki centralizacji państwa hitlerowskiego, które dążyło do uproszczenia struktury administracyjnej.