Nowy Rynek

Nowy Rynek

Nowy Rynek (Neue Markt)

  • Pierzeja zachodnia:

Po pożarze Piły w 1626 roku wytyczono obszar Nowego Rynku. Pośrodku nowego centrum stanął drewniany ratusz, który z upływem czasu popadł w ruinę. Od lat 3 0. XIX wieku funkcję ratusza pełniła jedna z kamienic przy zachodniej pierzei. Po pożarze miasta w 1834 roku i licznych przebudowach ostateczny kształt, znany ze starych kart pocztowych, ratusz uzyskał w 1887 roku. Z powodu gwałtownego rozwoju miasta, który nastąpił na przełomie XIX i XX wieku, władze miasta wykupiły kilka sąsiednich kamienic, w których umieszczono agendy urzędu. W 1945 roku całość zabudowy Nowego Rynku uległa zagładzie.

  • Strona północna:

Strona północna Nowego Rynku przedzielona była ulicą Mostową, która łączyła Nowy i Stary Rynek. Ta ważna kiedyś ulica z czasem straciła swoje znaczenie i stała się deptakiem. Na narożniku Mostowej i Rynku znajdował się hotel „Pruski dwór”. W jego gościnnych progach zbierało się pilskie towarzystwo miłośników przyrody, którym kierował autor przewodnika po rejencji pilskiej Richard Frase. Całość zabudowy Nowego Rynku uległa zniszczeniu w 1945 roku.

  • Strona wschodnia:

Wśród zabudowy wschodniej strony No­wego Rynku należy wspomnieć m.in. o ka­mienicy pod numerem 5, w której w latach 1902-1920 mieszkał Teofil Drozdowski. Był on jednym z liderów ruchu polskiego w Pile w latach 1918-1920. Władze niemieckie zmusiły go, podobnie jak księdza Zygmunta Dykierta do opuszczenia miasta. Pod numerem 7 znaj dowala się księgarnia „Comeniusa” zaś pod numerem 8 był hotel i delikatesy. Wschodnia pierzeja rynku przestała istnieć w 1945 roku.

  • Strona południowa:

Po stronie południowej Nowego Rynku znajdowało się kilka interesujących budowli. Tu od 1779 do 1945 roku mieściła się apteka założona przez Fryderyka Urbana. W XVIII a także XIX wieku uległa ona wielokrotnie spaleniu. Największą budowlą tej pierzei był masywny hotel Pod Złotym Lwem. W sąsiednim budynku, narożnym z ulicą Poznańską (obecna Śródmiejska) znajdowała się tablica upamiętniająca pobyt w tym domu królowej pruskiej Luizy, uciekającej przed wojskami francuskimi z Berlina do Królewca. Na przełomie października i listopada 1806 roku przez parę dni przebywała ona w kamienicy radcy prawnego Nehringa.

Źródło: Marek Fijałkowski, Piła na fotografiach Romana Zaranka.

Ciekawostki

Po 1945 r. wszystkie domy na Neuer Markt zostały spalone, a pozostałości rozebrane. Neuer Markt został zbudowany po pożarze w 1626 roku. Pośrodku znajdował się drewniany ratusz. Pod koniec XVIII wieku ratusz został zrujnowany, a spotkania odbywały sięw domu burmistrza. Od 1834 r. ratusz stał przy Neuer Markt 19. 7 lipca 1834 roku spłonął. Ratusz, który można zobaczyć na pocztówkach, istnieje od 1837 roku. W ratuszu znajdowało się również pięć cel więziennych i policja.
W 1822 r. na Neuer Markt zbudowano kościół protestancki, bez wieży i bardziej przypominający stodołę niż miejsce kultu. Wieżę dobudowano w 1861 roku, później zakrystię. Przed „Stadtkirche” znajdował się pomnik cesarza Wilhelma I.
Na Neuer Markt znajdował się również znany sklep z porcelaną Preul i Berning (róg Friedrichstrasse). Brückenstrasse była łącznikiem między Starym i Nowym Rynkiem (dziś już nie istnieje). Na rogu ulic Brückenstrasse i Neuer Markt znajdował się hotel „Preußenhof”. W „Preußenhof” stowarzyszenie ochrony przyrody spotkało się z przewodniczącym Richardem Frase.
W południowej części rynku do 1945 roku znajdowała się apteka i hotel „Zum goldenen Löwen”. Na rogu Posenerstrasse znajdowała się tablica na budynku ku czci królowej Luizy, która uciekała z Berlina do Królewca. Noc spędziła u tajnego radcy Nehringa. Neuer Markt 7 była księgarnią „Comenius”, pod numerem 8 delikatesami i małym hotelem.
Z Neuer Markt odchodziło 6 ulic, z których wszystkie spłonęły w 1945 roku. W tym czasie Rosjanie filmowali niemieckich jeńców na rynku. Film znajduje się w Muzeum Regionalnym. Rosjanie sfotografowali się również na pomniku cesarza Wilhelma.
 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *